Μετά την παραχώρηση του ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ Άντισσας Λέσβου ως ένα απλό ΚΑΠΗ

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024              επιστολή          Εμπρός Μυτιλήνης       σ. 15

ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ. Όχι ΚΑΠΗ

Αγαπητέ κ Διευθυντά

Στο φύλλο σας της 23/3/2024 δώσατε ευρεία δημοσιότητα στο θέμα της παραχώρησης του κτιρίου του Γηροκομείου της Άντισσας από το Δήμο Δυτικής Λέσβου στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους, που έγινε στις 20/3/2024. Εσείς ως Μέσο Ενημέρωσης κάνατε τη δουλειά σας προβάλλοντας  ένα γεγονός που ασφαλώς ενδιαφέρει το νησί, τη χερσόνησο του Ορδύμνου και ειδικότερα τη γενέτειρά μου Άντισσα. Αυτό που κανείς αντιλαμβάνεται απ’τον τίτλο του άρθρου περί προγραμματικής συμφωνίας μεταξύ των ανωτέρω αναφερομένων, λαμβάνοντας υπ’όψη τον υπέρτιτλο «ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΚΑΠΗ ΑΝΤΙΣΣΑΣ …» η παραχώρηση αυτή  δεν έχει να κάνει με το παγκοίνως γνωστό κτίριο, απ’το 2000 και μετά, ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΝΤΙΣΣΗΣ, αλλά κάποιο ΚΑΠΗ. Φυσικά τούτο όχι πρωτοβουλία σας, αλλά κατά τα λόγια του Δημάρχου  Δυτικής Λέσβου,  στην εκδήλωση(20/3/2024), αναφέροντας: «…Το εγκαταλελειμμένο και ουδέποτε αξιοποιημένο Δημοτικό Κτίριο του ΚΑΠΗ  της Άντισσας …».

Είναι γνωστή η τακτική όσων θέλουν να ξεφορτωθούν  κάτι που γι’ αυτούς είναι βαρίδι. Απλά, το υποβιβάζουν  από απόψεως ποιότητας, μεγέθους, εικόνας, status.  Στην περίπτωσή μας, έγινε  υποβιβασμός του status του κτίσματος από ένα πλήρες ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ, σ’ένα απλό  ΚΑΠΗ. Έτσι,  η περί κοινής αντίληψης αίσθηση, είναι αυτή που ο καθένας μπορεί να πει «έλα καημένε, σιγά παραχωρήθηκε το ΚΑΠΗ, μια αίθουσα κάπου  στην Άντισσα και κάτι έγινε!» Αποφεύγεται έτσι η σκέψη ότι 60 γέροντες, αναξιοπαθούντες της υποβαθμισμένης ακριτικής περιοχής μας με συνεχώς γηράσκοντα πληθυσμό, όπου θα μπορούσαν να έχουν βρει εκεί καταφύγιο στα τελευταία δύσκολα χρόνια της ζωής τους, χάνουν το ~1000 τ.μ. «σπίτι» τους, το ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ Αντίσσης.

Η παριστώσα εικόνα της έννοιας ΚΑΠΗ είναι μία αίθουσα  80-120 τ.μ., όπου παρέχονται  κάποιες περιορισμένες υπηρεσίες σε ηλικιωμένους κάποιες ώρες τις ημέρας, δηλ. είναι μια ανοικτή δομή ως προσδιορίζεται απ’τον τίτλο, «Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων(ΚΑΠΗ)». Σ’αντίθεση η  παριστώσα εικόνα της έννοιας Γηροκομείο είναι ένα μεγάλου  σχετικά μεγέθους, κλειστής δομής κτίριο, όπου οι τρόφιμοί του μένουν μέσα  24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο, κι εκεί τους παρέχεται κατάλυμα, τροφή, φροντίδα και περίθαλψη.

Αρχικά το κτίριο αυτό ξεκίνησε ως ΚΑΠΗ με χρήματα της Ε.Ε. (εκτιμάται ~700.000 Ευρώ) γύρω στο 1990. Ανασχεδιάσθηκε  και  ανακατασκευάστηκε, με εθνικά κονδύλια (~1.300.000 Ευρώ), το 2000, δίνοντας το ιδιαίτερα καλαίσθητο αυτό κτίριο στην άκρη της Άντισσας. Επί μια γενεά ατυχώς δεν αξιοποιήθηκε, ως  «ΜΟΝΑΔΑ  ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ». Μ’αυτό το όνομα, τούτο καταγράφηκε στη συνείδηση του κάθε Αντισσαίου και γενικά  όλων των κατοίκων της Χερσονήσου του Ορδύμνου. Δηλ. Γηροκομείο. Ποτέ ως ΚΑΠΗ. Ομοίως έτσι λογιζόταν και ονοματιζόταν απ’τα συναρμόδια Υπουργεία, τον π.Δήμο Λέσβου, το Δήμο Δυτικής Λέσβου και την Κοινότητα Αντίσσης. Ως Γηροκομείο, κατά τον σχεδιασμό του  μπορεί να παράσχει σχετικές υπηρεσίες σε 60 γέροντες. Μάλιστα, το 2008 είχε αγοραστεί ακόμη και ο απαιτούμενος ξενοδοχειακός κ.λπ. εξοπλισμός.

Το 2015  είχαν περάσει 15 χρόνια μετά την ολοκλήρωση του, διαπίστωσα ότι το ωραίο  αυτό  κτίριο βρισκόταν στη φάση, του να μετατραπεί εκ δευτέρου σε ερειπιώνα και έγραψα το σχετικό άρθρο στο αγαπητό μου «ΕΜΠΡΟΣ» την 18/8/2015. Τότε έγραψα και στον αρμόδιο Υπουργό περιγράφοντας την τραγική εικόνα του ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ μας. Το Υπουργείο επικοινώνησε με τον τότε Δήμο Λέσβου που  απαντώντας του, μας καθησύχασε πως διερευνά τη δυνατότητα να λειτουργήσει το Γηροκομείο «προς όφελος των ηλικιωμένων δημοτών του». Δύο χρόνια μετά, κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν έγινε. Τότε, με την παραίνεση πολλών συγχωριανών μου δημιούργησα την Επιτροπή Αγώνα. Για το σκοπό αυτό  συνέταξα το κείμενο/διακήρυξη  με επικεφαλίδα «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ  ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΝΤΙΣΣΗΣ  ΛΕΣΒΟΥ». Σ’αυτή ανέφερα ότι τούτο καλείται να  στηρίξει τον γηράσκοντα πληθυσμού της, μίας εκ  των πλέον υπαναπτύκτων  επαρχιών της  Ευρώπης, της Μηθύμνης, και ειδικότερα του ορεινού τμήματος της χερσονήσου του Ορδύμνου, που μαστίζεται από φτώχεια, μόνιμη μιζέρια και  συνεχή μείωση του πληθυσμού της. Τόνιζα δε: «…Διά του παρόντος ζητούμε όπως λειτουργήσει επί τέλους το από εικοσαετίας και πλέον ολοκληρωμένο  Γηροκομείο Αντίσσης. Έτσι αφ’ ενός μεν θα αξιοποιηθεί η εκ τριών εκατομμυρίων περίπου Ευρώ  σχετική επένδυση, αφ’ ετέρου θα παρασχεθεί η δυνατότητα πενήντα περίπου γέροντες  εκ του συνεχώς γηράσκοντος πληθυσμού των χωριών μας να τύχουν της δικαιουμένης φροντίδας και περιθάλψεως  στα τελευταία  έτη της ζωής τους».  Την διακήρυξή μας αυτή υπέγραψαν μαζικά οι κάτοικοι της Αντίσσης, δημιουργώντας την εν δυνάμει Επιτροπή Αγώνα, υπογράφοντας την  πάνω από 600 (απ’το χωριό, Μυτιλήνη, Αθήνα ακόμα και απ’την Αυστραλία). Με την συγκέντρωση των υπογραφών υποβάλαμε αυτές με σχετικές συνοδευτικές επιστολές (έξι το σύνολο) στην τότε αρμόδια Υπουργό. Το τελικό έγγραφό του Υπουργείου αρχές του 2019  ανέφερε: << …Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε απόφαση για λειτουργία του εν λόγω κτιρίου ως γηροκομείου είτε από τον Δήμο Λέσβου είτε με τυχόν παραχώρηση της χρήσεώς του σε άλλο φορέα αποτελεί αρμοδιότητα του οικείου δημοτικού συμβουλίου>>.

Σε συνέχεια, όταν δημιουργήθηκε ο Δήμος Δυτικής Λέσβου, εστάλη προς τους συναρμόδιους Υπουργούς (Εσωτερικών, Υγείας Πρόνοιας, Οικονομικών) έγγραφο του, με υπογραφή Δημάρχου  ζητώντας να αυξηθεί η δυναμικότητα του Δημοτικού Ιδρύματος “Ζαχάρειος Πρότυπος Μονάδα Φροντίδας  Ηλικιωμένων «Η Αγ. Παρασκευή»”, προκειμένου η “ΜΟΝΑΔΑ  ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ” Αντίσσης να λειτουργήσει ως παράρτημα του “Ζαχάρειου” Ιδρύματος. Το Υπουργείο Εσωτερικών, έδωσε στον Δήμο Δυτικής Λέσβου την απαιτούμενη απάντηση(7^ος/2021),  καθορίζοντας επ’ακριβώς τα επί μέρους βήματα της διαδικασίας προκειμένου να εκδοθεί νέο Π.Δ.  τροποποιώντας  το αρχικό, αυτό της ιδρύσεως του «Ζαχάρειου» Ιδρύματος.

Ο Δήμος προχώρησε με βραδύτητα την διαδικασία και τον 7^ο/2022, το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε την ομόφωνη απόφαση υπ’ αριθ. 112/2022 // 09.06.2022 :  «Να ερωτηθεί το Δημοτικό Ίδρυμα με την επωνυμία “Ζαχάρειος …” αν αποδέχεται την  παραχώρηση του κτιρίου που βρίσκεται στην Κοινότητα Αντίσσης …».

Το Δ.Σ. του «Ζαχάρειου» Ιδρύματος αποδέχθηκε την παραχώρηση, στις 2/9/2022, με ομόφωνη Απόφαση, υπ’ αριθ.: 9/2022, υπό τον όρο της οικονομικής κάλυψης της λειτουργίας του.

Κατά το προεκλογικό έτος 2023 ουδεμία αναφορά στο θέμα. Και ξαφνικά στις 20 του Μάρτη ανακοινώθηκε  η παραχώρησή του Γηροκομείου Αντίσσης .

Περαίνοντας αυτό που λέω, είναι ότι οι κρατούντες στη γενέτειρά μου (εντός αυτής αλλά και στο Δήμο), δεν πρέπει να διέπονται από Ηροστράτειο σύνδρομο. Αφού δεν μπορούν να κάνουν καλό στους γέροντες μας, τουλάχιστο ας αποφεύγουν να  τους κάνουν κακό, παραχωρούντες το «σπίτι» τους για  αλλότρια. 

Ευχαριστών για τη φιλοξενία

Δρ. Τάκης Χαραλ. Ιορδάνης( Ph.D.)  

Η Απολιγνιτοποίηση & οι Ανεμογεννήτριες στη Λέσβο, άρθρο μου στην Αιολίαςλόγος/ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ

 

σελ. 16                     ΔHMOKPATHΣ                  Σαββατοκύριακο 27 Απριλίου 2024

Αιολίας λόγος

Η  Απολιγνιτοποίηση

 & οι Ανεμογεννήτριες στη Λέσβο.

Του Δρος Τάκη Χαραλ. Ιορδάνη (Ph.D.)

Η απ’το 2019  νέα αναπτυξιακή στρατηγική πολιτική της Ε.Ε.  για την  Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία οδήγησε στην προσπάθεια απεξάρτησης των χωρών της, απ΄την καύση στερεών ορυκτών καυσίμων, ειδικότερα του Λιγνίτη. Στη χώρα μας, το σχέδιο απολιγνιτοποίησης της,  μπήκε άμεσα σ’εφαρμογή λίγο μετά την εκλογή  του Κυρ.Μητσοτάκη. Μάλιστα, τούτο  ανακοινώθηκε στο πλέον επίσημο βήμα της Υφηλίου, τον ΟΗΕ, απ’τον ίδιο. Τούτο μετά έγινε  νόμος  του κράτους τέλη του 2020. Κατά  τον ΑΔΜΗΕ, το μερίδιο του Λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή ως το 2012, ήταν ~60%. Ως το 2015 τούτο “βούτηξε” στο ~30% όπου και κυμάνθηκε ως το 2018, για να πέσει από τότε, κάτω του 10% το 2022. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα(ΕΣΕΚ) του 2019 προβλέπει  εγκατεστημένη ισχύ των λιγνιτικών μονάδων,  ~10%το 2022, μικρότερο του 3%  το 2027 και μηδέν το 2030.

Έτσι  ο εθνικός μας  πλούτος, Λιγνίτης, 7.500.000.000 τόνοι κατά το ΙΓΜΕ, αξίας 60-70 δισεκατομμυρίων Ευρώ, μη αξιοποιούμενος ως μένει στο υπέδαφός μας, θα έχει πια, αξία  απλού χώματος.  

Όταν στη χώρα μας η απολιγνιτοποίηση εφαρμόστηκε κατά γράμμα, στη Γερμανία τούτη εφαρμόσθηκε κατ’όνομα μόνο, αφού το ένα τρίτο της ηλεκτρικής της παραγωγής εξακολουθεί να προέρχεται από στερεά ορυκτά καύσιμα. Ας ληφθεί υπ’όψη ότι η παραγόμενη απ’αυτόν ενέργεια στη Γερμανία, ξεπερνά κατά πολύ  την  συνολική ηλεκτροπαραγωγή της χώρα μας (ΑΠΕ, Λιγνίτης, κ.λπ.). Ακόμη,  έχει δώσει παράταση στη χρήση του λιγνίτη της για  ηλεκτροπαραγωγή  ως το 2038.  Επίσης, η Πολωνία, μπορεί να χρησιμοποιεί τα ορυκτά της καύσιμα ως το 2049! Δηλαδή, απ’τα προαναφερθέντα, προκύπτει ότι εμείς οι Έλληνες, υπήρξαμε «βασιλικότεροι  του βασιλέως».

Λαμβάνοντας υπ’όψη το ΕΣΕΚ, η  απολιγνιτοποίηση, όπως προανέφερα, θα έχει επιτευχθεί το 2030 και η ηλεκτροπαραγωγή θα στηριχθεί κατά ~55%, στα Φωτοβολταϊκά (κατά το ήμισυ περίπου) και στις Ανεμογεννήτριες (κατά το υπόλοιπο). Είναι προφανές ότι για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι,  για τα μεν Φωτοβολταϊκά θα πρέπει να καλυφθούν εκατομμύρια στρέμματα ελληνικής γης από ηλεκτροπαραγωγά πλαίσια, για δε τις Ανεμογεννήτριες όλα τα κορφοβούνια της, που προσφέρονται στα επιστημονικο-τεχνολογικά αεροδυναμικά στοιχεία προς εγκατάστασή τους, θα “φυτευθούν” μ’αυτές.   

Κατάλληλα αεροδυναμικά στοιχεία στη χώρα μας, είναι όπου επικρατούν βόρειοι, ειδικότερα βορειανατολικοί άνεμοι,  τα γνωστά καλοκαιρινά μελτέμια. Τέτοιοι επικρατούν κυρίως στο Αιγαίο σε μία ζώνη που ξεκινά απ’τη Θράκη, περνά από Λήμνο, Λέσβο, Σκύρο,  Εύβοια, Αττική, και φτάνει ως κάτω στην Ανατ. Πελοπόννησο  και Κρήτη. Όλες λοιπόν οι βουνοκορφές εντός αυτής της ζώνης, είναι πρόσφορες θέσεις για ανεμογεννήτριες. Τούτο ήδη το βλέπομε με τη πλειάδα των ανεμογεννητριών που έχουν εγκατασταθεί στην Εύβοια και την Πελοπόννησο, όπου το παραγόμενο ρεύμα συνδέεται  άμεσα στο ηπειρωτικό δίκτυο της χώρας. Στα νησιά τούτο δεν έχει γίνει ακόμα, γιατί δεν υπάρχει διασύνδεσή τους με το ηπειρωτικό δίκτυο. 

Το νησί μας διαθέτει εξαιρετικής ποιότητας αιολική ενέργεια, με αέρηδες ταχύτητας  ως  10 m/sec. Η αξιοποίησή της έχει περιοριστεί μόνο στο ~25% της εγκατεστημένη ισχύος του ΑΣΠΛέσβου, που είναι <20 MW,  εκ του προαναφερομένου λόγου.

Βεβαίως αυτό που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι στη Λέσβο, το τμήμα που είναι το προσφορότερο σχετικά, είναι η χερσόνησος του Ορδύμνου δηλ. του τμήμα της, που δεν «σκιάζεται» απ’την «πτέρυγα» της Τρωάδας.

Προ δωδεκαετίας, έντονη υπήρξε η κινητικότητα στο θέμα εγκαταστάσεως περισσότερων ανεμογεννητριών στη Λέσβο,  όταν οι επενδυτές Ρόκας-Iberdrolla  εξεδήλωσαν το ενδιαφέρον να εγκαταστήσουν 353 ανεμογεννήτριες στο νησί μας(153), Λήμνο(125)  και Χίο(75), έργο επένδυσης 1.800.000.000 Ευρώ. Τούτο  δεν προχώρησε αφού δεν είχε δοθεί λύση στην καρδιά του προβλήματος, τη διασύνδεση του με το ηπειρωτικό δίκτυο. Το θέμα ήταν ποιος θα χρηματοδοτούσε τα  απαιτούμενα 800.000.000 Ευρώ. Αφού τα δίκτυα τότε ανήκαν στη ΔΕΗ, αυτή  θα έπρεπε να το χρηματοδοτήσει. Όμως τότε εκ της  άσχημης οικονομικής κατάστασης η ΔΕΗ δεν μπορούσε να πάρει δάνειο, ούτε για τις άμεσες μεγάλες  ανάγκες της. Για το σχήμα Ρόκκα-Iberdrola, ένα τέτοιο μεγάλο δάνειο, θα καθιστούσε την επένδυσή τους αντιπαραγωγική και γι’αυτό το έργο τελικά δεν προχώρησε, παρόλο που είχαν λάβει την απαιτούμενη Άδεια Παραγωγής.    

Ο  ΑΔΜΗΕ είχε εξαγγείλει, ότι το θέμα της διασύνδεσης της Λέσβου  και των νησιών του Β.Αιγαίου θα προχωρούσε, ως το 2029. Τούτο επιβεβαιώθηκε, το θέρος 2023, προκηρύσσοντας  ο ΑΔΜΗΕ το διαγωνισμό προμήθειας και εγκατάστασης υποβρυχίων καλωδίων για τη ζεύξη Θράκης-Λήμνου, Λήμνου-Λέσβου και Λέσβου-Σκύρου.

Με δεδομένο τα ανωτέρω είναι πρόδηλο  ότι το σχήμα Ρόκκα-Iberdrola, που όπως πληροφορούμαστε έχει επικαιροποιήσει την από το 2010  Άδεια Παραγωγής, θα προχωρήσει στην υλοποίηση  του επιχειρηματικού του αυτού πλάνου.  

Αναφέρεται, ότι πρόσφατα το ΣτΕ έδωσε άδεια  να εγκατασταθούν 86 ανεμογεννήτριες, σε καμένα δάση του 2021, στην Κεντρική Εύβοια. Ως είναι αντιληπτό  για το νησί  μας και ειδικότερα τη χερσόνησο του Ορδύμνου, που θα πρέπει να δεχθεί 153 ανεμογεννήτριες, αυτό δεν είναι καθόλου καλός οιωνός. Τούτο  λαμβάνοντας  υπόψη ότι κατά ανακοίνωσή φορέων προστασίας του Περιβάλλοντος της Κύμης, για τις 86 αυτές ανεμογεννήτριες θα χρειαστούν να γίνουν δρόμοι άνω των 110 km  για τη διακίνηση των προς εγκατάσταση ανεμογεννητριών και ακόμη θα  διακινηθούν ποσότητες χωμάτων άνω των 1.000.000 m³ που θα εκσκαφούν για τη θεμελίωση αυτών. Ο προβληματισμός τους πέραν των άλλων, είναι πού θα αποτεθεί όλος αυτός ο όγκος των χωμάτων, που θα μεταφερθεί με φορτηγά σε 50.000 διαδρομές!  Με δεδομένο ότι οι  ανεμογεννήτριες «Ρόκκα-Iberdrola» είναι σχεδόν διπλάσιες των προαναφερθεισών, αναλογικά, σε μας θα πρέπει οι δρόμοι να είναι ~200 km, να εκσκαφούν ~2.000.000 m³ χώματα και τούτα να μεταφερθούν με διαδρομές ~100.000 φορτηγών.  

Σ’ότι αφορά  την ύπαρξή των ανεμογεννητριών αυτών, ας σκεφθούμε πως η κάθε μια είναι 2 MW, ήτοι 3 και φορές μεγαλύτερη των  εγκατεστημένων στη Σκαμνιούδα. Αντίστοιχα μεγάλα θα είναι και τα  γεωμετρικά τους χαρακτηριστικά. Οι ιστοί τους θα είναι πολύ μεγαλύτεροι των αντιστοίχων στη Σκαμνιούδα που είναι 45 μέτρα. Ομοίως και τα πτερύγια τους. Αυτά τα υπερφυσικά δημιουργήματα θα «φυτευθούν» κατά δεκάδες σ’όλα τα κορφοβούνια της Δυτικής χερσονήσου.  Αντίστοιχα πολυπληθή θα είναι τούτα στον οπτικό ορίζοντα καθενός απ’τα δέκα χωριά της περιοχής.

Ας  μη μας διαφεύγει ότι το ρεύμα που απαιτείται στο νησί μας είναι το παραγόμενο από εγκατεστημένη ισχύ ~100  MW. Είναι αντιληπτό ότι το παραγόμενο απ’τις 153  αυτές ανεμογεννήτριες ολικής ισχύος 306 MW, θα μεταφέρεται στο δίκτυο της ηπειρωτικής χώρας.

Έχοντας αυτή την εικόνα «αχινός», μετά την εγκατάσταση των 153 ανεμογεννητριών στη χερσόνησο του Ορδύμνου, όπως κάποιοι την είπαν, άραγε οι κρατούντες στο νησί μας θα  ενημερώσουν τους κατοίκους της περιοχής;  Τους αξίζει κάποια ενημέρωση; Θα υλοποιηθεί όλο αυτό το  project  χωρίς τη συναίνεσή τους; Άραγε  εμείς οι  ΔυτικοΛέσβιοι μπορούμε να  έχουμε άποψη για τη γη μας; Αν ναι, πώς; Μήπως εν τέλει  θα μείνουμε  άφωνοι και με δεμένα τα χέρια;

Η παρουσίαση του βιβλίου μου «ΨΑΡΟΣ ΡΑΧΤΗΣ το μονοπάτι μια ψυχής …»

 

Η παρουσίαση του βιβλίου μου «ΨΑΡΟΣ ΡΑΧΤΗΣ το μονοπάτι μια ψυχής …» που έγινε στην αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών στις 15 του μήνα.

Μπροστά στα θέματα για το κοινό καλό, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα τα καθαρώς προσωπικά.

Προτίμησα να ετοιμάσω και να ασχοληθώ αυτές τις μέρες με τη δημόσια ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ που κατέθεσα προχθές στο γραφείο του Πρωθυπουργού, ο οποίος σήμερα στη Λέσβο κόβει την κορδέλα στον πολύπαθο «οδικό άξονα Καλλονής – Σιγρίου», γιατί η παγίδα θανάτου στη διασταύρωση αυτού με τον Αντίσσης – Λαψάρνων που επισημάναμε από το 2013, επανειλημμένως, στο Υπουργείο (σ’ όλη την ιεραρχία του ως και τους τρεις τελευταίους υπουργούς του- Καραμανλή, Γεραπετρίτη, Σταϊκούρα - ) εξακολουθεί να είναι ενεργή. Το όποιο αυτοκινητιστικό ατύχημα είναι ένα ενδεχόμενο ανά πάσα στιγμή, με υλικές ζημίες ανυπολόγιστες, αλλά το χειρότερο με ανθρώπινες απώλειες. Ευελπιστώ η   ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ αυτή να αποτελέσει τον καταλύτη επίλυσης επί τέλους του τραγικού αυτού προβλήματος.

Τώρα σε ότι έχει σχέση με την παρουσίαση του βιβλίου μου «ΨΑΡΟΣ ΡΑΧΤΗΣ το μονοπάτι μια ψυχής …» που έλαβε χώρα στην αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) στις 15 του μήνα, γράφω τα ακόλουθα:    

Όταν ως γονιός βλέπεις τα παιδιά σου με την παρουσία τους, την εικόνα τους  το «είναι» τους να πορεύονται καλά στην κοινωνία, αισθάνεσαι ικανοποίηση και χαρά. Την χαρά της δημιουργίας.

 Ασφαλώς το ίδιο συμβαίνει και με τα πνευματικά σου παιδιά. Αυτά που  βγήκαν μέσα απ’ τον εγκέφαλό σου. Που βγήκαν,  κατατέθηκαν πάνω στο χαρτί  και ως γραπτή μαρτυρία σηματοδοτούν στους «ευ φρονούντες», το ίχνος του διάβα σου στον εφήμερο τούτο κόσμο, στο διηνεκές.

 Δεν είναι τυχαίο το ότι οι μεγάλοι προπάτορες μας, του Δία,  του πατέρα των Θεών και των ανθρώπων,  ως ύψιστο δημιούργημα του θεωρούσαν την Θεά της σοφίας, Αθηνά. Τούτο γιατί η μεγάλη αυτή Θεά  ξεπήδησε  μέσα απ’ τον εγκέφαλο του.   

Σ’ ότι με αφορά το τελευταίο δημιούργημα του μυαλού μου, που ως βιβλίο παρουσιάστηκε κατά τα προαναφερθέντα,   μου έδωσε  ικανοποίηση υψίστου βαθμού. Τούτο, αφού όλοι οι συντελεστές της εκδήλωσης είχαν κάτι καλό να πουν για το λογοτέχνημά  μου αυτό. Και όλοι τους είναι άνθρωποι των Γραμμάτων και της Τέχνης και ο καθένας από το μετερίζι του, χρόνια έχει δώσει στα Ελληνικά γράμματα και ειδικότερα στη Λεσβιακή Γραμματεία.  Με τον άρτιο τρόπο του συντονισμού της παρουσίασης απ’τον ποιητή, συγγραφέα,  εκδότη και ραδιοφωνικό παραγωγό Αντώνη Θαλασσέλη,   αρχικά έκανε χαιρετισμό ο Πρόεδρος της ΕΕΛ (η οποία ήταν συνδιοργανωτής της εκδήλωσης) Κ. Καρούσος. Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του Περιφερειάρχη  Κ. Μουτζούρη, του Βουλευτή Λέσβου Π. Παρασκευαϊδη, του Καθηγητή, Ποιητή – κριτικού λογοτεχνίας Δ. Νικορέτζου, του Σ. Μολίνου π. Προέδρου του “Λεσβιακή Παροικία”, των προέδρων των συνδιοργανωτών Συλλόγων  “Λεσβιακή Παροικία”  και Σκαλοχωριτών Ε. Ντογραματζή  και Π.Ι. Τζανή.

Οι ομιλίες των Παναγιώτη Γουρνέλου, Γιάννη Παπάνη και Γιάννη Χατζηβασιλείου που έκαναν  διεξοδική ανάλυση σ’ ότι αφορούσε το περιεχόμενο του βιβλίου κάλυψαν με το παραπάνω το ενδιαφέρον όλων των παρισταμένων και φυσικά  τα λεγόμενά τους  με χαροποίησαν στο έπακρο.

Τέλος, η ξεχωριστή ικανότητα της Μαρίας Παπαδούλη (προέδρου  του συνδιοργανωτή Συλλόγου των Αντισσαίων της Αθήνας) στο να επιλέγει ενότητες κλειδιά σ’ όλη την έκταση των 300 σελίδων, έκανε κατορθωτό να μπορέσει να διατρέξει το βιβλίο  παρουσιάζοντάς το σε τρία χωριστά χρονικά διαστήματα. Το κυριότερο με τον πρέποντα χρωματισμό της φωνής της  κράτησε το ενδιαφέρον των  παρευρισκομένων αναλλοίωτο και τους μετέφερε περιληπτικά  το περιεχόμενο του βιβλίου μου.

Όλους τους προαναφερθέντες τους ευχαριστώ από τα βάθη ψυχής. Ακόμη πολλά ευχαριστώ απευθύνω σ’ όσους μου έκαναν την τιμή να παραβρεθούν στην εκδήλωσή μου αυτή, συναδέλφους μου απ’ το Πολυτεχνείο, νυν συναδέλφους από την ΠΕΤΟΜ-ΤΕΕ, συντοπίτες Λέσβιους, Πανεπιστημιακούς δασκάλους, Προέδρους και μέλη Συντοπίτικων Συλλόγων, συντοπίτες της συζύγου μου Κρητικούς , συγγενείς και φίλους.

Τέλος για όποιους δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν, εντός των ημερών θα ανέβει video  στο you tube  και θα έχουν τη δυνατότητα να δουν ολόκληρη  την παρουσίαση του «ΨΑΡΟΣ ΡΑΧΤΗΣ το μονοπάτι μιάς ψυχής …».       

 20.04.2024

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ μου στον Πρωθυπουργό για την παγίδα θανάτου στο "Καλλονής - Σιγριου"

 

Έχοντας  από το 2013 επισημάνει το ότι ο "οδικός άξονας Καλλονής- Σιγρίου" τέμνεται κάθετα με τον αγροτικό δρόμο Αντίσσης - Λαψάρνων, χωρίς ορατότητα αλλά και χωρίς να έχει προβλεφθεί εκεί γέφυρα ή κόμβος ή round about , πράγμα που αποτελεί παγίδα θανάτου, απευθύνθηκα επανειλημμένα σ' όλη την ιεραρχία του Υπουργείου Υποδομών- Μεταφορών  ως και  στους τρεις τελευταίους του Υπουργούς του (Καραμανλή, Γεραπετρίτη, Σταϊκούρα). Δυστυχώς δεν έδωσαν λύση κι έτσι δέκα ολόκληρα χρόνια!!! μετά εξακολουθεί η παγίδα αυτή να είναι στημένη, με ανά πάσα στιγμή να υπάρχει ο κίνδυνος αυτοκινητιστικού δυστυχήματος με υλικές ζημίες αλλά το χειρότερο ανθρώπινα θύματα.

 Έτσι  σήμερα που ο Πρωθυπουργός κόβει την κορδέλα για να παραδώσει  τον άξονα αυτόν σε δημόσια χρήση, έκανα την σχετική ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, πρωτοκολλώντας αυτή στο γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου. Παρατίθεται κατωτέρω: 

                                                                                            Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο

 Δρ. Παναγ. Χ. Ιορδάνης (Ph.D.)                                           της  Ελληνικής Κυβερνήσεως

 - π. Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΒΟ                                              και Πρωθυπουργό

 -  επικεφαλής της επιτροπής αγώνα                                       Κύριον  Κυριάκο Μητσοτάκη

    για τον οδικό άξονα Καλλονής – Σιγρίου                                     Μέγαρο  Μαξίμου

Αγησιλάου 9- Ηλιούπολη 163 46                                                          Α Θ Η Ν Α

                                                                                    

Αθήνα, 16 Απριλίου  2024                                                  Κοιν:  Ως  Πίνακα Αποδεκτών

                                                                         

Θέμα : Ο Οδικός Άξονας  Καλλονής  -   Σιγρίου στη  Λέσβο.   

 

Σχετ : Οι κατά καιρούς επιστολές μας προς τους προκατόχους σας :

1) Η προς τον Πρωθυπουργό κ. Κ . Σημίτη της 17ης Σεπτεμβρίου 2003

2) Η προς τον Πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή της  8ης Ιανουαρίου 2008

3) Η προς τον Πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή της 4ης Μαϊου  2009

4) Η προς τον Πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή της 2ας Σεπτεμβρίου 2009

5) Η προς τον Πρωθυπουργό κ .Γ. Παπανδρέου της 26ης Οκτωβρίου  2009

6) Η προς τον Πρωθυπουργό κ .Γ. Παπανδρέου ης 16ης Σεπτεμβρίου 2010

7) Η προς τον Πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμα  της 21ης  Νοεμβρίου 2011

8) Η προς τον Πρωθυπουργό κ . Αντώνη Σαμαρά της 21ης  Οκτωβρίου 2013

9) Η προς τον Πρωθυπουργό κ .Αλέξη Τσίπρα της 15 ης Σεπτεμβρίου 2018

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Κατά του μελετητή του εν θέματι έργου, κατά των αρμοδίων υπαλλήλων που παρέλαβαν την μελέτη αυτού, κατά των υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, ως και  κατά των Υπουργών του Υπουργείου αυτού κ.κ. Κων/νου Α. Καραμανλή, Γεωργίου Γεραπετρίτη, Χρήστου Σταϊκούρα και εν όλω κατά της Δημοσίας Διοίκησης της χώρας, γιατί δεν έλυσαν πρόβλημα ενέχον κινδύνους ζωής εξ αυτοκινητιστικών ατυχημάτων που επανειλημμένα τους επισημάνθηκε από το 2013.  

 

Αξιότιμε  Κύριε  Πρόεδρε,

 Η κατασκευή του οδικού  άξονα Καλλονής – Σιγρίου, του ζωτικής σημασίας αυτού άξονα για την ανάπτυξη όλης της Λέσβου, αλλά κυρίως της υπανάπτυκτης επαρχίας αυτής, Μηθύμνης, και ειδικότερα του ορεινού τμήματος της (χερσόνησος Ορδύμνου), ξεκίνησε να κατασκευάζεται το Φθινόπωρο 2013, μετά από 14 χρόνια αφ’ ότου  εξαγγέλθηκε, από τον τότε Πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη το 1999.

Ως Επιτροπή Αγώνα για τον άξονα αυτό, την οποία συστήσαμε το 2003 και της οποίας έχω την τιμή να τυγχάνω ο επικεφαλής της, ευτυχήσαμε να δούμε το έργο μας να αρχίζει να λαμβάνει «σάρκα και οστά» το 2013 και σήμερα ολοκληρωμένο να παραδίδεται στην κοινή χρήση, πράγμα  το οποίο σημαίνει ότι ύστερα από 150 και πλέον χρόνια, αντικαθιστά  τον εκεί καρόδρομο που  μας κατέλειπε η μεγαθυμία του Αβδούλ Χαμίτ του αιμοσταγούς. Ατυχώς όμως ο άξονας αυτός έχει ένα βασικό άλυτο πρόβλημα, το οποίο αποτελεί στην κυριολεξία παγίδα θανάτου όπως εξηγώ πιο κάτω.

Το θεμελιώδους σημασίας  αυτό έργο, πέρασε  δια των «συμπληγάδων πετρών» της γραφειοκρατίας (ελληνικής και όχι μόνο) και αφού εντάχθηκε το 2011 στο ΕΣΠΑ 2007-2013, άρχισε να κατασκευάζεται με κονδύλια αυτού, το Φθινόπωρο του 2013.  Μέχρι τότε στα διάφορα αναφυόμενα σχετικά μεγάλα προβλήματα, αφού δεν επιλύονταν από τις αρμόδιες υπηρεσίες των Υπουργείων,  αναγκαζόμασταν να απευθυνόμαστε στους κατά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο Πρωθυπουργούς της χώρας, ήτοι  έναν εκ των έξι όλης αυτής της περιόδου, κατά πως φαίνεται στα Σχετικά ανωτέρω.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, σιγά-σιγά υπήρξε η επιζητούμενη  πρόοδος και εξέλιξη της υποθέσεως μας.

Το θέρος του 2013 για πρώτη φορά είχαμε τη δυνατότητα να δούμε ολοκληρωμένη πια μελέτη του οδικού αυτού άξονα, όταν διαπιστώσαμε ότι στο ~ 12 km από το Σίγρι προς Καλλονή ( ~34 km Καλλονής - Σιγρίου) όπου υπάρχει η  διασταύρωση αυτού με τον αγροτικό δρόμο Αντίσσης - Λαψάρνων, τούτοι τέμνονται κάθετα χωρίς  ορατότητα και το χειρότερο δεν είχε  προβλεφθεί εκεί κατασκευή, γέφυρας, κόμβου ή round about. Έτσι,. το σημείο αυτό είναι εν δυνάμει παγίδα αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων με απρόβλεπτες συνέπειες  υλικών ζημιών, αλλά και ανθρωπίνων ζωών. Από τότε (2013),  αρχίσαμε να στέλνουμε  σχετικά έγγραφά μας προς την αρμόδια διεύθυνση του καθ’ ύλη υπουργείου  επισημαίνοντας τα προαναφερθέντα. Ατυχώς    επειδή  ουδεμία απάντηση ή σχετική ενέργεια έλαβε χώρα προς την κατεύθυνση του να λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, επανήλθαμε επανειλημμένως το 2016, το 2019 το 2022 το 2023.  Μάλιστα τον 11^ο 2022  και 3^ο  2023 τα σχετικά έγγραφα μας  υποβάλαμε στους Υπουργούς κ.κ. Κ. Καραμανλή και Γ. Γεραπετρίτης. Και από τους δύο αυτούς  Υπουργούς ουδεμία απάντηση εδόθη αλλά και ούτε το πρόβλημα λύθηκε. Τότε αναγκαστήκαμε να  απευθυνθούμε  στον Συνήγορο του Πολίτη. Με έκπληξη μας, από τις απαντήσεις που δόθηκαν στον Συνήγορο του Πολίτη και που μας κοινοποιήθηκαν, πληροφορηθήκαμε  ότι δεν πρόκειται να υπάρξει ούτε γέφυρα ούτε κόμβος αλλά ούτε και roundabout στη  συγκεκριμένη διασταύρωση.

Σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή υπέβαλαν οι Βουλευτές Λέσβου κ.κ.Παναγ. Παρασκευαϊδης και Μαρία Κομνηνάκα, χωρίς να δοθεί  απάντηση επ’ αυτών.

Τέλος, το περασμένο Αύγουστο  πάλι η Επιτροπή Αγώνα σε νέα ολομέλειά της (προηγούμενες 2009,2010, 2013) με κύριο θέμα το προαναφερόμενο, εξέδωσε σχετικό ψήφισμα, το οποίο υποβάλαμε στον Υπουργό Χρ. Σταϊκούρα τον 9^ο 2023. Ατυχώς πάλι δεν υπήρξε  κάποια απάντηση ή λύση του προβλήματός μας. .

Και φθάνουμε στο σήμερα, και ως γίνεται συνήθως στις προεκλογικές περιόδους, μεταβαίνετε εν όψει Ευρωκλογών την Παρασκευή 18 τ.μ. στην Λέσβο και συγκεκριμένα στην Αρίσβη για  να κόψετε την κορδέλα εγκαινιάζοντας τον ζωτικής σημασίας για την Λέσβο ολόκληρη, οδικό αυτό άξονα.  

Όμως, ας μη σας διαφεύγει ότι η στημένη παγίδα στην προαναφερθείσα διασταύρωση θα είναι πάντα ενεργή και το όποιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα αποτελεί  ένα πάρα πολύ πιθανό ενδεχόμενο.  Τότε ασφαλώς θα θυμηθούμε το «κάλλιον το προλαμβάνειν  ή το θεραπεύειν» το οποίο ατυχώς δεν έγινε στην περίπτωση μας, παρά την επιμονή της Επιτροπής μας και τον αδιάλειπτο αγώνα μας.   

                                                                                                                                                                                             Με τιμή

              

                                                      Δρ. Παναγ.  Χ. Ιορδάνης (Ph.D.)                                                                                      

Πίνακας Αποδεκτών                                                                                                                                                                                

1) Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών                                      

    κ. Χρ, Σταϊκούρα

2) Περιφερειάρχης. Βορ. Αιγαίου κ. Κ. Μουτζούρης                       

3) Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι του Νομού Λέσβου

     κ.κ., Χ. Αθανασίου, Π. Παρασκευαϊδης, Μ. Κομνηνάκα

4) ) Δήμαρχος  Δυτικής Λέσβου κ. Τ. Βέρρος

5)  Δήμαρχος Μυτιλήνης κ. Π. Χριστόφας

6 ) Πρόεδρο και μέλη του Τ.Σ. της Δ.Κ. Αντίσσης

7) Λεσβιακός & Παροικιακός Τύπος

file:///C:/Users/user/Downloads/DHMOKRATHS%20M%2018-4-24.pdf

 

Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ της 18/4/2024  σε πρωτοσέλιδο με την λέξη Καταγγελία

 

σελ. 16                             ΔHMOKPATHΣ                Σαββατοκύριακο 13 Απριλίου 2024

Αιολίας λόγος

Η απληστία των Πολυεθνικών των  Ιχθυοκαλλιεργειών,

κίνδυνος για τις θάλασσες μας.

Του Δρος Τάκη Χαραλ. Ιορδάνη (Ph.D.)

Προ δεκαημέρου ήρθε η απάντηση  του Υφυπουργού Αγροτικής  Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Στ. Κελέτση στις ερωτήσεις που υπέβαλαν στη Βουλή  οι βουλευτές μας  Μαρία  Κομνηνάκα και Παναγιώτης Παρασκευαΐδης σχετικά με την υπερέκταση του Ιχθυοτροφείου Αγίας Μαρίνας στον Μπαλούτσο Σκαλοχωρίου. Σχολιάζοντας την απάντηση αυτή, εκείνο το οποίο παρατηρούμε είναι ότι γίνεται σ’αυτή επίκληση  νόμων και σχετικών διατάξεων, ως ήταν αναμενόμενο, προκειμένου να μας πληροφορήσει τελικά ότι λίγο πολύ  για το Υπουργείο του, η υπόθεση  “Περιοχή Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ)”   της περιοχής αυτής έχει  λήξει κατά τα «θέλω» του επενδυτή.

Και αν μεν η μονάδα στον όρμο της Αγίας Μαρίνα Σκαλοχωρίου που από 20 στρέμματα πηγαίνει στα 100 στρέμματα, τούτη είναι από τις πιο μικρές έναντι αυτών των θηριωδών σε μέγεθος που διεκδικούνται από  Πολυεθνικές των Ιχθυοτροφείων ανά την Ελλάδα.

Το διήμερο  1-2 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων η Διεπιστημονική Διημερίδα "ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΚΤΕΣ: ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ"  που οργάνωσαν οι Δήμοι  Ξηρομέρου, Επιδαύρου, Ερέτριας, Κύμης-Αλιβερίου, μαζί με το "Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος" και το "Πανελλήνιο  Δίκτυο για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες", όπου και παραβρέθηκα μετά από πρόσκληση του επικεφαλής της επιτροπής  αγώνα κατά της υπερέκτασης της Ιχθυοκαλλιέργειας στην Αγιά Μαρίνα Σκαλοχωρίου, φίλου Χρ. Χατζηλία. Από αυτά που είδα και άκουσα, και τελικά διαπίστωσα ήταν μία  καθολικά εκδηλούμενη αγωνία όλων των συμμετεχόντων  για την επιχειρούμενη άναρχη, χωρίς όρια  εκμετάλλευση με Ιχθυοκαλλιέργειες της θάλασσάς μας ανά την Επικράτειά. 

Τα πιο πάνω, ανέφερα διεξοδικά  στο Δ.Σ. της Ένωσης μας, ΠΕΤΟΜ-ΤΕΕ (των 25.000 συνταξιούχων Μηχανικών πρώην μελών του ΤΕΕ,  -του οποίου είμαι Αναπληρωτής Γεν.Γραμματέας-)  και προχωρήσαμε στην απαιτούμενη μελέτη του θέματος, με γνώμονα μας το τρίπτυχο "ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ,  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ". 

Αυτό το οποίο προέκυψε ήταν ότι οι ως τώρα  μικρές οικογενειακής μορφής επιχειρήσεις  των Ιχθυοτροφείων 20-50 στρεμμάτων που ανά την Επικράτεια στο σύνολό τους ανέρχονταν στα 9.800 στρέμματα,  σήμερα,  μετά την εξαγορά τους από Πολυεθνικές του είδους, οι νέοι ιδιοκτήτες τους προσπαθούν να τις γιγαντώσουν  σε εκτάσεις 500 ακόμα και 1.000  στρεμμάτων εκάστη, καταλαμβάνοντας χωρίς όρια  ακτές της χώρας, που οι ίδιες οι  Πολυεθνικές επιλέγουν . Τούτο δε, σε εικοσαπλάσια και πάνω έκταση ανά την Επικράτεια,  απ’ την ως τώρα και συγκεκριμένα στα 230.000  στρέμματα!! Μόνο μέσα στον Ευβοϊκό και τον Μαλιακό, οι θέσεις που διεκδικούνται είναι περί τις 20. Το πρόβλημα αυτό, είναι τεράστιο και έχει τον χαρακτήρα δράσεων  που γίνονται κατά τις προτιμήσεις και  τα «θέλω» των Πολυεθνικών   του είδους, άναρχα, σ’ οποιοδήποτε σημείο της εκ των 16.000 χιλιομέτρων ακτογραμμής της χώρας. 

 ΚΟΝΤΟΛΟΓΙΣ, λείπει ο σχετικός Εθνικός Χωροταξικός Σχεδιασμός, σε τρόπον ώστε να  έχουν προσδιοριστεί  βάσει των προσηκόντων    αντικειμενικών κριτηρίων  και αντιστοίχων προδιαγραφών (Εθνικών,  ΕΕ, και Διεθνών) οι περιοχές  σ’ όλο το μήκος της εθνικής ακτογραμμής, όπου μπορούν να εγκατασταθούν υδατοκαλλιέργειες.

 Μετά από σχετική εισήγησή μου η ΠΕΤΟΜ-ΤΕΕ ετοίμασε το έγγραφο με θέμα << ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ, βάσει κεντρικού     Χωροταξικού Σχεδιασμού και με πιστή εφαρμογή των Εθνικών ως και  της  Ε.Ε. προδιαγραφών για  την  προστασία του       Περιβάλλοντος >>, που πρωτοκολλήθηκε στα γραφεία των αρμοδίων   Υπουργών κ.κ. Χατζηδάκη, Σκυλακάκη, Στυλιανίδη και  κ. Πρωθυπουργού.

Σ’ αυτό αναφέρεται ότι τούτες καταλαμβάνουν οποιαδήποτε πρόσφορη για τις Πολυεθνικές  θέση, χωρίς όρια,  σ’ όλη  την ακτογραμμή της Επικράτειας. Οι διεκδικούμενες  θαλάσσιες αυτές  εκτάσεις ευρίσκονται κατά βάση εντός υπήνεμων και καλά προστατευομένων  από θαλάσσιες τρικυμίες   όρμων,  κόλπων και αμμωδών ακροθαλασσιών, που είναι και χώροι  όπου συνήθως αναπτύσσονται δραστηριότητες Τουριστικής φύσεως (Ξενοδοχεία, μοτέλ, ενοικιαζόμενα καταλύματα κ.άλ.).

Γνωρίζοντες ότι η επί 30 περίπου χρόνια δραστηριότητα των  ιχθυοτροφείων στις ακτές μας μόνο  αρνητικές  συνέπειες   δημιούργησαν στο   θαλάσσιο περιβάλλον, τόσο και   ειδικότερα στο βυθό (όπου η περίσσεια ιχθυοτροφών, η μαζική καθίζηση περιττωμάτων των ιχθύων, τα πλαστικά πάσης μορφής, υλικά στήριξης των ιχθυοκλωβών  κι άλλα  άχρηστα  υλικά, έχουν απονεκρώσει την περιοχή τους. Μάλιστα,  όπου υπήρχαν λειμώνες Ποσειδωνίας τούτοι  εξαφανίσθηκαν), όσο στα θαλάσσια οικοσυστήματα με την μόλυνση και υποβάθμιση τους (από την υπερτροφία των υδάτων εκ των χρησιμοποιουμένων θρεπτικών συστατικών) αλλά τέλος και  στην ακτογραμμή με πλείστα όσα προβλήματα στους γειτνιάζοντες οικισμούς, χωριά και πόλεις. 

Έτσι  Δήμοι, όπως του Ξηρομέρου, της  Ερέτριας, Κύμης-Αλιβερίου, Δυτικής Λέσβου, Πόρου κ.άλ.  που  έχουν “εισπράξει’’  τις στις περιοχές τους εξ  ιχθυοτροφείων προαναφερθείσες  αρνητικές συνέπειες, σήμερα  πρωτοστατούν στον αγώνα  κατά της ‘‘ληστρικής’’ εν πολλοίς επιδιωκόμενης ανάπτυξης της  δραστηριότητας των ιχθυοτροφείων στη χώρα μας,  από τις  Πολυεθνικές  αυτές εταιρείες. 

Ζητούμενο είναι η Πολιτεία  να παρέμβει, προκειμένου να αποφευχθεί ο  κίνδυνος ανεπανόρθωτης βλάβης στο περιβάλλον και στον τουρισμό   από την αλόγιστη   επέκταση των υδατοκαλλιεργειών υπό   Πολυεθνικών.

Είναι πρόδηλο, ότι αν η Πολιτεία δεν ανταποκριθεί στον αγώνα των προαναφερθέντων Δήμων, που στηρίζεται όπως προελέχθη, απ’το “Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας”  ως και το “Πανελλήνιο Δίκτυο για την Προστασία του θαλάσσιου Περιβάλλοντος από τις Υδατοκαλλιέργειες” και τελικά επικρατήσουν τα “θέλω” των πολυεθνικών του κλάδου, τότε ενδεχομένως να πληγεί ανεπανόρθωτα ο Τουριστικός τομέας, ο θεμελιώδους σημασίας αυτός τομέας της οικονομίας μας. Είναι άραγε σοφό το να διακινδυνεύσουμε να πληγεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο ο συνεισφέρων το  ~30% στο ΑΕΠ της χώρας, τομέας του Τουρισμού,  με μία αμφιβόλου οικονομικού αποτελέσματος, αλλά οπωσδήποτε Περιβαλλοντοκτόνο  τεραστίου μεγέθους δραστηριότητα;

Καταλήγαμε, τέλος στο υπό θεώρηση έγγραφό μας: «…αυτό το οποίο θα πρέπει να τονίσουμε είναι ότι η ΠΕΤΟΜ-ΤΕΕ ασφαλώς και δεν απορρίπτει αναφανδόν την δραστηριότητα των Υδατοκαλλιεργειών, αντιθέτως, είναι υπέρ, με τη βασική προτεραιότητα της πρέπουσας χωροταξικής ρύθμισης αυτών ανά την Επικράτεια μετά από τον σχετικό εθνικό σχεδιασμό (ώστε οι μονάδες αυτές να μην τοποθετούνται σε περιοχές που  από φύσεως είναι αλιευτικά πεδία, τόποι αναπαραγωγής και ενδιαίτησης ιχθύων  ή πάνω και πλησίον από λειμώνες Ποσειδωνίας ή ακόμη πλησίον  οικισμών, χωριών και πόλεων), την επιστημονικά ορθή και με  αληθή στοιχεία κατά περίπτωση Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, την πιστή εφαρμογή των αντιστοίχων Περιβαλλοντικών Όρων, και τον πρέποντα έλεγχο της τήρησης αυτών κατά την φάση της λειτουργίας της δραστηριότητας,  τέλος  δε, την αποξήλωση  μετά την ολοκλήρωση του κύκλου της Αδείας Λειτουργίας της  εκάστοτε μονάδος, σε τρόπο ώστε ο μεν βυθός να μην παρουσιάζει εικόνα χωματερής, τα εκεί θαλάσσια νερά να είναι καθαρά χωρίς ρύπανση, οι δε πλησίον αυτής ακτογραμμές να είναι απαλλαγμένες από πάσης φύσεως υλικά που προέρχονται από τις μονάδες αυτές». 

Κλείνοντας, ζητούσαμε από τους  Υπουργούς να παρέμβουν στο κεφαλαιώδους σημασίας αυτό θέμα για τις θάλασσες μας και να λάβουν την απαιτούμενη απόφαση, προς  προστασία  των Ελλήνων  απ’ το να χάσουν  τον ζωτικό και  υπερπολύτιμο κοινωνικο-οικονομικό αυτόν Εθνικό πόρο.